در این نگاره قصد داریم شما را با انواع روش های کاشت نیشکر از جمله تکثیر از طریق قلمه زدن و بذر آشنا کنیم.

تکثیر نیشکر از طریق قلمه

قطعه ای که برای تهیه قلمه انتخاب می شود معمولا از میان مزارع کشت گیاه جدید یا مزارع راتون (پس از برداشت سال اول) که دارای رشد کافی بوده و نیشکر یکنواخت و عاری از بیماری و آفت انتخاب می شود که چند ماه قبل از کشت، این قطعات مورد مراقبت های ویژه قرار می گیرند.

در ایران برای تهیه قلمه مناسب، از قلمه نی بری و یا داس های مخصوص که قبلا ضدعفونی شده باشد استفاده می شود تا از سرایت بیماری های قارچی به گیاه جلوگیری شود.

قلمه انتخابی دارای حداقل ۳ جوانه و طول آن بین ۳۰ تا ۶۰ سانتی متر و محل قطع آن در وسط دو گره می باشد. برای پیشگیری از سرایت امراض، قلمه ها را کاملا ضدعفونی کرده و دقت می شود که فاصله بین زمان قطع و کاشت قلمه بسیار کوتاه باشد.

عمق کاشت قلمه نیشکر

قلمه ها را پس از آماده شدن به طور افقی در کف جوی ها می خوابانند و بر روی آن به ارتفاع ۳ تا ۷ سانتی متر خاک می ریزند و بلافاصله آبیاری می کنند.

مقدار قلمه ها در هکتار

تعداد قلمه های نیشکر کاشته شده در هر هکتار بستگی به شرایط محیط، رقم، مقدار و چگونگی آبیاری، روش کاشت و سایر عوامل دیگر دارد اما در هر صورت پس از تهیه زمین و قلمه ها برای هر هکتار زمین حدود ۲۰-۱۵ هزار قلمه مورد نیاز می باشد.

زمان کاشت قلمه نیشکر

زمان مناسب کاشت نیشکر در شرایط آب و هوایی خوزستان از نیمه دوم مرداد تا اواخر مهرماه می باشد. باید توجه داشت که کشت هایی که با تاخیر انجام شود در سال بعد کاهش محصول خواهد داشت.

کشت نیشکر معمولا از اواسط مرداد ماه تا اواسط مهرماه به صورت کشت دو ردیفه روی پشته و کشت داخل فارو با فاصله مرکز به مرکز فاروها ۱۸۳ سانتی متر انجام می گیرد. کشت نیشکر در واحدهای هفت تپه و کارون به صورت جوی، پشته و کشت در کف فارو انجام می شود. در این روش فاصله مرکز به مرکز فاروها ۱۵۰ سانتی متر است.

قلمه های نیشکر با ماشین مخصوص بصورت دو ردیفه و کاشته شده و روی آن ۳ الی ۵ سانتی متر خاک پاشیده می شود. نیشکر توسط قلمه هایی که از ساقه های جوان تهیه می شود، کشت می گردد. ریشه های حاصل از قلمه نیشکر معمولا ظریف، منشعب، سطحی و موقت است.

کاشت بذر نیشکر

کاشت بذر هنگامی انجام می گیرد که هدف، تولید نژاد جدیدی از نیشکر است که بدین ترتیب محققین اصلاح نبات می توانند نژادهای جدیدی از نیشکر را از نظر زودرسی، مطابقت با آب و هوای محیط های مختلف، مقاومت در مقابل بیماری ها، افزایش میزان محصول، مقاومت به خوابیدگی و درصد قند را به وجود آورند.