یکی از محصولات کارخانه تولید شکر، ملاس نهایی در پخت C می باشد، این عملیات توسط دستگاه سانتریفیوژ مداوم صورت می پذیرد.

به گزارش روابط عمومی شرکت کشت و صنعت سلمان فارسی، سیستم روانکاری سانتریفیوژهای مداوم به این صورت می باشد که هوای فشرده سرویس از دستگاه lubricator عبور کرده و باعث حرکت روغن درون خود می شود.

 بر این اساس؛ روغن مصرف شده بعد از عمل روانکاری دیگر به سیکل خود باز نمی گردد و غیر قابل بازگشت می باشد. از دیگر معایب این سیستم می توان به این موضوع اشاره کرد که برای ایجاد جریان روغن ، نیاز است اپراتور دستگاه و سرویسکار آن به صورت مداوم دستگاه  lubricator را چک کنند.

همچنین، مقدار مصرف روغن (T64) در طی 24 ساعت شبانه روز در حدود 5 لیتر برای یک دستگاه سانتریفیوژ می باشد. و با توجه به اینکه سیستم موجود دارای شش دستگاه سانتریفیوژ می باشد، روغن مصرفی برای یک دوره بهره برداری 110 روزه برای کل ماشین های سانتریفیوژ 3300 لیتر می باشد که با توجه به قیمت روغن مذکور مقدار قابل توجهی هزینه در بر خواهد داشت.

گفتنی است، گروه مکانیک سانترهای بخش صنعت برای اولین بار با شناسایی این مشکل و بررسی نوع بیرینگ ها ، به این نتیجه رسیدند که می توان نوع روانکار آن را از حالت سیکل هوای روغنی به گریس تغییر داد. و با موفقیت توانستند 6 سانتریفیوژ را با سیستم جدید نصب و راه اندازی نمایند.

لازم به ذکر است، از نقاط قوت این طرح می توان از حذف مصرف روغن، کاهش مصرف هوای سرویس که تهیه آن توسط کمپرسورهای هوا انجام می گردید و مستلزم هزینه بالایی بود، عدم وابستگی سیستم به نیروی انسانی و کاهش آلودگی محیط زیست را نام برد.